wtorek, 6 sierpnia 2013

Wasaga Beach

          Za Nami długi, trzydniowy weekend z okazji wypadającego w poniedziałek Civic Holiday. Pytaliśmy kilka osób, co to właściwie jest za święto, ale najczęściej odpowiadali: "No wiesz, long weekend". W końcu wikipedia wyjaśniła, że Civic holiday, to po prostu święto bez większej okazji, ustalone przez władzę Kanady jako pierwszy poniedziałek sierpnia, który będzie zawsze dniem wolnym. Generalnie ten dzień przeznaczony jest na różne większe lub mniejsze uroczystości regionalne.

           My po ostatnich tygodniach, kiedy mieliśmy sporo godzin pracy, postanowiliśmy wypocząć na całego, czyli wybraliśmy się na rowerową wycieczkę... 240 kilometrową! Kupiliśmy najtańszy namiot w markecie za 30$, spakowaliśmy ubrania, pożyczoną od Jurka kuchenkę gazową, garnek i inne drobiazgi, które zmieściliśmy do plecaków i małej torby podróżnej. Torbę i namiot przywiązaliśmy dość prowizorycznie, choć w miarę możliwości jak najstabilniej do bagażnika rowerowego, który na szczęście był załączony do roweru Weroniki, odkąd go kupiliśmy. Oczywiście bagażnik i te prowizoryczne "sakwy" zamontowaliśmy w rowerze Tomka, lecz i tak każdy z Nas musiał mieć na plecach plecak z ubraniami, butami, aparatem, piciem i przekąskami... Same hamburgery, które Tomek zabrał sobie na drogę ważyły prawie półtora kilograma!

          Jako cel Naszej wycieczki wybraliśmy chyba najbardziej "młodzieżowe" miejsce w okolicy, czyli miejscowość Wasaga Beach. To niewielki kurort nad zatoką Georgian Bay, będącą częścią jeziora Huron - trzeciego największego zbiornika słodkiej wody na świecie. Wasaga słynie z niesamowitej, bo 14 kilometrowej piaszczystej i szerokiej plaży. To najdłuższa, położona przy słodkiej wodzie plaża na świecie! Bliskość do Toronto czyni to miejsce atrakcyjnym punktem weekendowych wypadów młodzieży. Na plaży nieustannie ktoś gra w siatkówkę, rzuca do siebie frisbee, piłką bejsbolową, lub piłką do rugby. Przy samej wodzie mnóstwo jest klubów, skąd od rana DJ'e starają się uprzyjemnić pobyt na plaży. Ludzie relaksują się w słońcu, trzymając w rękach czerwone plastikowe kubeczki, które wypełnione są... różnymi napojami ;)

          Okazało się, że z pod Naszego bloku, do Wasagi można dojechać jadąc drogą, przy której mieszkamy przez 4 kilometry prosto, potem łuk o 90* na północ i dalej 115 kilometrów prosto jak strzała! Nie dość, że droga była absolutnie prosta, to jechaliśmy wciąż jedną ulicą - Airport Road. Mijaliśmy kolejno domy i farmy od numeru 1 aż do ok 939000! Wyjechaliśmy z domu w sobotę, wiedząc, że czeka Nas 120 kilometrów drogi, szacowaliśmy to na 6 do 8 godzin pedałowania. Pewnie nie pomylilibyśmy się, gdyby nie fakt, że od samego początku jazdy, aż do plaży jechaliśmy pod bardzo silny wiatr. Czasami prawie stawało się w miejscu od podmuchu. Co więcej, po drodze czekało nas czterdzieści kilometrów stromych górek. Z resztą naliczyliśmy 39 podjazdów, na których musieliśmy redukować przerzutki maksymalnie. Po takim wyczerpującym dniu, pedałując z coraz większym trudem, dojechaliśmy do pierwszego pola namiotowego, gdzie było tylko jedno miejsce na jedną noc. Jednak na Nasze szczęście, następnego dnia, coś się zwolniło i w ten sposób zostaliśmy tam, aż do końca. Ceny były trochę przerażające, no cóż, najważniejsze, że spędziliśmy tam dobrze czas!

         Kemping był 5 minut spacerem do głównej plaży, a na samym polu znajdował się basen, dodatkowo, każdy miał swoje specjalne miejsce na ognisko. Idealnie dla Nas! Do popołudnia całą niedzielę wypoczywaliśmy leżąc na plaży, chociaż niestety w polarach i kurtkach przez silny, mroźny wiatr z północy. Było słonecznie i 22*C, więc spotykało się czasami dziewczyny opalające się w bikini, nawet mimo gęsiej skórki. Popołudniu wskoczyliśmy do kempingowego basenu, bo tam trochę mniej wiało. W ten sposób mogliśmy przez dalszą część dnia, oddać się intensywnemu nic nierobieniu. Wieczorem natomiast przed namiotem rozpaliliśmy super ognisko, przy którym wtuleni w siebie smażyliśmy kiełbaski. To był idealny dzień, warty całego wcześniejszego wysiłku! Co więcej, udało Nam się zaliczyć wyzwanie, jakie sobie rzuciliśmy i mimo kiepskich rowerów i tymczasowych sakw daliśmy radę! Wróciliśmy już dużo szybciej i przyjemniej. Tylko dwa z tych 39 podjazdów dały Nam większy wycisk, a wiatr od rana w końcu ustał, więc mogliśmy rozwinąć większą prędkość podczas jazdy. Mimo, że i tak robiliśmy sporo krótkich przerw i zatrzymywaliśmy się na zdjęcia, dojechaliśmy do Toronto w 7,5 godziny bez większego pośpiechu. Zmęczeni, ale bardzo szczęśliwi ;).






















8 komentarzy:

  1. ależ zielona woda!
    a Tomasz jak rasowy surfer ;]

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Siema Ana!
      Woda, piasek, wiatr i temperatura - zupełnie jak nad Bałtykiem ;)

      Btw, z Wrocławia dojechałabyś szybciej nad morze pociągiem, niż my tu kręciliśmy. Pozdrawiamy!

      Usuń
    2. ale co się nałykać kanadyjskiej wody, to kanadyjskiej! ;)

      Usuń
  2. O i widze ze zdjecia dla mnie :D

    OdpowiedzUsuń
  3. No i super, dawno nic nie publikowaliście na blogu, ciężko pracujecie...
    Ale w końcu udało Wam się wyrwać z miasta i zaliczyć tą szaloną wyprawę rowerową tak po prostu - at hoc :-)
    Jak zawsze jestem pod wrażeniem siły i energii Werki, fajnie że razem jesteście pozytywnie zakręceni.
    Był już treking, rafting, safari na słoniach, snorkeling, teraz wycieczka rowerowa na byle jakim sprzęcie - tego mi brakowało :-) A to przecież jeszcze nie koniec Waszej podróży ...
    Czekamy na kolejne relacje i oczywiście na Wasz powrót do domu za kilka miesięcy. Buziaki :-)

    OdpowiedzUsuń
  4. Witajcie podróżnicy,
    czyżbyście nie wiedzieli co to jest Civic Day? Jest to kilka wolnych dni ustalonych w związku ze zbyt dużą produkcją kanadyjskiej Hondy Civic. Limit produkcyjny na rok był określony na 200000szt. W związku z tym, że w zakładach Hondy zatrudnili się polscy studenci chcący zarobić trochę pieniędzy na wakacje, produkcja podskoczyła nieznacznie. Chłopcy mieli płacone od sztuki to wpadli na pomysł żeby puścić taśmę trochę szybciej. Zamiast 550 szt dziennie wychodziło im 580. Zarobili więcej ale trzeba było zatrzymać produkcję na kilka dni w roku i to jest to właśnie Civic Day.

    Albo inaczej. Civic Day to święto ustanowione dla uczczenia pierwszej Hondy Civic, która bez awarii przejechała 100 tyś km. ( złośliwiec ze mnie, po prostu lubię Land Rovera)

    Albo coś podobnie nienormalnego było przyczyną tego święta.

    A tak w ogóle to miło Was znowu oglądać i czytać.

    Pozdrawiam, Jacek z pokładu Fandango

    OdpowiedzUsuń
  5. Czesc, z tego co wiem to Aeroport Road jest hayway i nie moga po niej jezdzic rowery ale nie jestem pewna wiec mozecie sie upewnic nastepnym razem zeby nie zaplacic kary. Czytam wasze blogi i podziwiam was za ten wyjazd do wasaga beach to dobre 2 godziny samochodem i caly czas po ogromnych gorach. Nigdy by mi to nie przyszlo do glowy, ale dla was nic nie jest niemozliwe prawdziwe z was zuchy.

    OdpowiedzUsuń